Πάει ο παλιός ο χρόνος….
Μία αρκετά συνηθισμένη έκφραση που σχεδόν όλοι χρησιμοποιούμε στο τέλος κάθε χρονιάς και στο ξεκίνημα της νέας. Είναι επιφορτισμένη με ανάμεικτα συναισθήματα, τα οποία αν προσπαθούσαμε να τα αναλύσουμε θα μας αποκάλυπταν αρκετά σημαντικά πράγματα για τον εαυτό μας. Κυριαρχεί ένα αίσθημα ανακούφισης το οποίο μπορεί να κρύβει μέσα του και μια ικανοποίηση για το γεγονός ότι καταφέραμε άλλη μια χρονιά να ζήσουμε , να κλάψουμε, να γελάσουμε, να πετύχουμε, να μην πετύχουμε, με δυο λόγια να είμαστε παρών στη ζωή μας. Μπορεί λοιπόν η παλιά χρονιά να κλείνει με λιγότερα ή περισσότερα που κατάφερε ο καθένας αλλά ποιος τα βάζει στο ζύγι, σε ποιον χρειάζεται να απολογηθούμε; Το ψυχικό αποτύπωμα του καθενός είναι μοναδικό και εμπεριέχει όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε ώστε να χτίσουμε το παρακάτω. Άλλωστε και ο ποιητής μας υπενθυμίζει ότι στόχος είναι το ταξίδι και όχι απαραίτητα η Ιθάκη.
Έρχεται ο νέος με τα δώρα….
Η έλευση του καινούριου χρόνου είναι επιφορτισμένη με θετικά συναισθήματα. Η προσμονή του καινούριου δημιουργεί αισιοδοξία και χαρά. Οι ευχές που κυριαρχούν είναι η αγάπη, η επιτυχία, η υγεία, τα όνειρα. Πίσω όμως από όλα αυτά μπορεί να κρύβεται ένα άγχος για το αν θα τα καταφέρουμε, αν θα γίνουμε καλύτεροι, αν θα πετύχουμε επαγγελματικά, αν θα βγάλουμε περισσότερα χρήματα, αν θα είμαστε λιγότερο μόνοι. Ο καθένας τείνει να επικεντρώνεται στον τομέα που θεωρεί ότι είναι πιο αποδοτικός, στα σίγουρα δηλαδή προκειμένου να εξασφαλίσει το αίσθημα της επιτυχίας. Συνήθως ο τομέας αυτός είναι η εργασία οπότε πέφτει με τα μούτρα στη δουλειά και αφήνει σε δεύτερη μοίρα τα υπόλοιπα. Δυστυχώς όμως η αποδοτικότητα στην εργασία δεν επαρκεί και πάντα κάτι λείπει, το οποίο στο τέλος της επόμενης χρονιάς θα είναι εκεί και θα παραμένει ανικανοποίητο.
Ο απολογισμός χρειάζεται να περιλαμβάνει όλους τους τομείς της ζωής μας ώστε να μπορέσει να δώσει όσο γίνεται περισσότερο το αίσθημα της πληρότητας. Υπάρχει λοιπόν ένας μύθος που λέει ότι κάποτε τα ζώα μαζεύτηκαν και έκαναν συμβούλιο για να αποφασίσουν τι όπλα θα δώσουν στον πρωτόγονο άνθρωπο για να βαδίσει στη ζωή του. Έτσι λοιπόν το κάθε ζώο έδωσε από αυτό που είχε, σωματική αντοχή, γρηγοράδα στα πόδια, δύναμη στα χέρια και ένα σωρό άλλες δυνάμεις. Και ήρθε η στιγμή να αποφασίσουν αν με όλα αυτά θα είναι ικανοποιημένος ο άνθρωπος ή όχι. Δυστυχώς δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συμπέρασμα γιατί ο αρχηγός του συμβουλίου είπε ότι αυτό που θα ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα είναι ότι θα είναι πάντα ανικανοποίητος και θα αποζητά το παραπάνω. Πόση σοφία κρύβει αυτός ο μύθος;
Χρειάζεται λοιπόν ο καθένας στον απολογισμό του να σκάψει λίγο περισσότερο μέσα του και να προσπαθήσει να διακρίνει αν έχει πλησιάσει έστω και λίγο στην προσωπική του ικανοποίηση, η οποία μπορεί να κρύβεται μέσα σε διαφορετικά πράγματα από αυτά για τα οποία πασχίζει στην καθημερινότητά του. Τότε χρειάζεται να κάνει αλλαγές, να μοιράσει τις δυνάμεις του, να βάλει νέες προτεραιότητες. Η τροφή της ψυχής δεν είναι εύκολο πράγμα γιατί έχουμε μάθει να την αφήνουμε στην άκρη, τελευταία για να ικανοποιηθεί μιας και δεν διαμαρτύρεται άμεσα. Η αντιμετώπιση δύσκολων συναισθηματικών καταστάσεων όπως είναι το άγχος και η κατάθλιψη προέρχονται από την ατροφία στην οποία έχουμε υποβάλλει την ψυχή μας και αυτό αλλάζει. Αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε. Μπορεί μια κρίση πανικού να είναι η εσωτερική φωνή μας που ζητά χώρο να εκφραστεί. Αν την αγνοήσουμε θα επανέλθει δριμύτερη.
Καθώς λοιπόν βαδίζουμε ήδη στη νέα χρονιά και έχουμε μπει στα παπούτσια που φορούσαμε και πέρυσι, στην αρχή αισθανόμαστε ότι δεν έχει αλλάξει και κάτι, το πνεύμα των εορτών κοιμήθηκε πάλι. Όμως δεν είναι έτσι, στην πραγματικότητα έχουν ξεκινήσει νέες διεργασίες, συνειδητές ή ασυνείδητες, οι οποίες μας ωθούν να κάνουμε αλλιώς αυτά που κάνουμε.
Η συμβουλευτική ψυχικής υγείας και ακόμη περισσότερο η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει ώστε να εκφραστούν οι εσωτερικές ανάγκες και τα καταπιεσμένα συναισθήματα.
Μην διστάζετε να έρθετε σε επαφή με κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας ή ψυχολόγο online, προκειμένου να δώσετε φωνή στις βαθύτερες ανάγκες σας.
