Η κρίση στον γάμο

<<Στον δυτικό πολιτισμό ο γάμος είναι ίσως η πιο διαδεδομένη μορφή ψυχοθεραπείας. Όλοι μας φαίνεται να πιστεύουμε πως θα μας αλλάξει τη ζωή, πως θα μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα για τον εαυτό μας. Αυτός ο ξεχωριστός άνθρωπος θα μας κάνει να νιώθουμε δυνατοί όταν αισθανόμαστε αδυναμία, ολοκληρωμένοι και γεμάτοι όταν νιώθουμε κενοί, θα μας παρηγορεί όταν νιώθουμε μοναξιά. Αυτή είναι η μαγική συνένωση που έχει τη δύναμη να μεταμορφώσει την πραγματικότητα>>. Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο με τίτλο <Το ζευγάρι, ο εύθραυστος δεσμός> του συγγραφέα Augustus Y. Napier, Ph. D. του οποίου οι ιδέες για τη σχέση του ζευγαριού είναι διαχρονικές.

Ο συγγραφέας στο βιβλίο του αυτό καταφέρνει μέσα από μια συναρπαστική διήγηση χωρίς ρομαντισμούς και απαισιόδοξες επισημάνσεις να μας δώσει πολύτιμες πληροφορίες για τον οδυνηρό αγώνα του σύγχρονου ζευγαριού στην προσπάθειά του να φτιάξει και να διατηρήσει μια βιώσιμη σχέση.

Στο άρθρο που ακολουθεί γίνεται αναφορά σε έναν σημαντικό σταθμό στη ζωή ενός ζευγαριού, στην γέννηση ενός παιδιού και στις αλλαγές μέσα από τις οποίες αναπόφευκτα χρειάζεται να περάσει το συμβόλαιο της κοινής τους ζωής.

Η γέννηση του παιδιού

Η γέννηση ενός παιδιού είναι μια απόφαση ζωής μη αναστρέψιμη, δεν αλλάζει. Χρειάζεται το ζευγάρι να εξασφαλίσει ορισμένες προϋποθέσεις προκειμένου να έρθει όσο πιο ομαλά γίνεται στη ζωή τους το νέο μέλος. Ας δούμε ποιες είναι αυτές:

Να υπάρχει εύκολη επικοινωνία μεταξύ τους.

Οι αποφάσεις να παίρνονται από κοινού.

Να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλο.

Να αντιμετωπίζουν μια σύγκρουση φανερά και άμεσα.

Συχνά η σειρά αυτή δεν ακολουθείται όταν, για παράδειγμα, προηγείται μια εγκυμοσύνη ή ένας γάμος σε νεαρή ηλικία. Είναι σημαντικό να οικοδομηθεί πρώτα το <εγώ> και μετά το <εμείς> μέσα στη σχέση.

Τι συμβαίνει ανάμεσα στο ζευγάρι

Μόλις έρχεται η εγκυμοσύνη ένα φυσιολογικό χάσμα αρχίζει να δημιουργείται ανάμεσα στο ζευγάρι το οποίο διευρύνεται όσο πλησιάζει ο τοκετός.

Η γυναίκα αλλάζει, επικεντρώνεται στην εγκυμοσύνη, ανησυχεί. Ο άντρας παρακολουθεί τις αλλαγές χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι. Η σεξουαλική αποχή τον επηρεάζει διότι στην σεξουαλική επαφή επικεντρώνονται πολλές από τις συναισθηματικές ανάγκες των αντρών. Η γέννηση του παιδιού είναι κάτι μαγικό.

Ο πατέρας πρέπει να συμμετέχει στη γέννηση για να δημιουργήσει την σωματική και συναισθηματική επαφή με το νεογέννητο μωρό. Συχνά ο τοκετός χωρίζει το ζευγάρι ενώ δεν πρέπει.

Η φροντίδα του παιδιού είναι καταγεγραμμένη στην γυναίκα από την μητέρα της. Ο άντρας δεν έχει κάτι αντίστοιχο από τον πατέρα του. Έχει το μοντέλο του άντρα ο οποίος εργάζεται για να εξασφαλίσει τα <προς το ζην>.

Τι χρειάζεται να γίνει

Αν και οι δύο δεν σπάσουν τα γονικά πρότυπα, κινδυνεύουν να επαναλάβουν τις πράξεις των γονιών τους.

Στην σύγχρονη αστική οικογένεια η γυναίκα αντιμετωπίζει το μεγάλωμα των παιδιών μόνη της, έχοντας επιπλέον μια δουλειά. Ένας σύζυγος ο οποίος δεν την στηρίζει διογκώνει το πρόβλημα.

Η γέννηση του παιδιού μπορεί να πυροδοτήσει μια κρίση στο γάμο συνοδευόμενη από κούραση, αυπνία και πρωτόγνωρη ευθύνη. Το ζευγάρι εξαντλείται.

Σε μια κοινωνία που δε δίνει έμφαση ή υποτιμά το ρόλο της γυναίκας στην πρωταρχική φροντίδα του παιδιού, ο ρόλος του άντρα πρέπει να διαφοροποιηθεί.

Έρευνες που έγιναν έδειξαν ότι η απασχόληση του άντρα με τη φροντίδα του παιδιού είναι μόλις το 1/3 από αυτή της συζύγου και περιορίζεται στις ευχάριστες ασχολίες π.χ. περίπατος. Ωστόσο η παιδική ηλικία είναι ιδανική εποχή για τους άντρες-πατέρες για να παίξουν σημαντικό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών τους αρκεί να επιδιώκουν να μένουν μόνοι με το παιδί, να μην το κάνουν επειδή πρέπει.

Η γυναίκα ενοχοποιείται να μοιραστεί το ρόλο της ή το ζητάει θυμωμένα από τον σύζυγο ο οποίος αισθάνεται ότι γίνεται μικρό παιδί ή υπάλληλος της συζύγου του.

Οι σύζυγοι πρέπει να κάνουν ένα καθαρό και σαφές συμβόλαιο για τα καθήκοντα που θα αναλάβει ο καθένας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η γέννηση και το μεγάλωμα του παιδιού μας γυρίζει πίσω στα δικά μας παιδικά χρόνια και ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτό που είμαστε, με τον εαυτό μας.

Πως διαχειριζόμαστε την κρίση

Η κρίση στη σχέση ενός ζευγαριού συχνά εκδηλώνεται μέσα από συγκρούσεις που μπορεί να ξεκινήσουν από μια τυχαία αφορμή και να οδηγήσουν το ζευγάρι να διαπραγματεύεται τη σχέση του συνολικά. Είναι αρκετά συνηθισμένο για ένα ζευγάρι να εκφράζεται ανοιχτά για τα προβλήματα στη σχέση του μόνο μέσα από το συναίσθημα του θυμού το οποίο όμως δεν βοηθά στο να γίνει μια παραγωγική συζήτηση στην οποία ο καθένας θα αναλάβει την ευθύνη της δικής αλλαγής στάσης απέναντι στον άλλο. Συνήθως όλοι επιθυμούν να αλλάξει πρώτα ο άλλος.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ

• απειλείτε με διαζύγιο ενώ δεν το εννοείτε.
• να αποχωρείτε από τη σκηνή του καυγά.
• να επιτίθεστε στο χαρακτήρα, στα κίνητρα ή στην προσωπική αξία του συντρόφου σας με στόχο να τον πληγώσετε.
• Να επιτίθεστε στην πατρική του οικογένεια.
• να μετατοπίζετε το επίκεντρο του καυγά.
• να αναμειγνύετε και άλλους.
• να προσποιείστε πως έχετε ηττηθεί.
• να είστε αμυντικός-ή.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ

• να μάθετε να ακούτε προσεκτικά.
• να είστε ανοιχτοί ως προς τα δικά σας συναισθήματα, να τα αναγνωρίζετε και να τα μεταδίδετε στο σύντροφό σας.
• Να περιγράφετε το πλαίσιο μέσα στο οποίο βρίσκεστε ώστε να καταλάβει ο άλλος τι σας ενοχλεί.
• να ζητάτε αντί να παραπονιέστε.
• να αναλαμβάνετε μέρος της ευθύνης.
• να ανταποκρίνεστε στα συναισθήματα που σας αποκαλύπτει ο σύντροφό σας.
• να ζητάτε συγγνώμη.
• να διατηρείτε την αίσθηση του χιούμορ.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΑΛΛΑΓΗΣ

Οι αλλαγές στη σχέση ενός ζευγαριού συχνά απαιτούν την σύναψη ενός καινούριου συμβολαίου μεταξύ τους το οποίο θα περιλαμβάνει νέους κανόνες και συμφωνίες. Μπορεί να ακούγεται παράξενο αλλά όπως σε κάθε άλλη σχέση έτσι και στον γάμο πάντοτε συνάπτεται ένα συμβόλαιο, μόνο που είναι άγραφο και άτυπο τις περισσότερες φορές ωστόσο καθορίζει τη μορφή της σχέσης σε μεγάλο βαθμό.

Ας δούμε ποιες είναι οι προϋποθέσεις για αυτό:

• να επιθυμούμε πραγματικά την αλλαγή.
• να συμφωνούμε και οι δύο πλευρές σ’ αυτό.
• να καθορίσουμε τους στόχους με σαφήνεια και αυτοί να αφορούν στη συμπεριφορά.
• να καταγράφουμε την πρόοδό μας.
• Να μάθουμε να αναγνωρίζουμε πότε μας σπρώχνει το σενάριο του ή της συζύγου μας να παίξουμε έναν ρόλο.
• οι γυναίκες να μάθουν να ζητούν περισσότερη υποστήριξη αντί να την παρέχουν, κάτι που τους είναι εύκολο.
• Οι άντρες να μη ζητούν έμμεση υποστήριξη κάνοντας έτσι τη σύζυγό τους να γκρινιάζει με τον τρόπο που γκρίνιαζε η μητέρα τους.
• Να εκτιμούν και να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλο για τις αλλαγές που κάνει.

Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει ένα ζευγάρι να εφαρμόσει όλους τους παραπάνω κανόνες ώστε να επιτύχει μια υγιή σχέση μέσα στην οποία και τα δύο μέρη θα απολαμβάνουν ικανοποίηση. Η online συμβουλευτική μπορεί να δώσει τις απαραίτητες κατευθύνσεις σε ένα ζευγάρι, μέσα από ένα συγκεκριμένο αριθμό συνεδριών, ο οποίος θα καθοριστεί από κοινού με βάση τις ανάγκες. Η συμβουλευτική ψυχικής υγείας είναι χρήσιμη ακόμη και στην περίπτωση που ένα ζευγάρι σκέφτεται να προχωρήσει σε διαζύγιο.